zdziwiona i nieśmiała
zdziwiona i nieśmiała
piękność się rozgląda
jakby uśmiechała się smutkiem
zgarnia mnie oczyma
stojąc na zielonej ziemi
jest kwintesencją piękna
czas wiruje
zbliża nasze orbity
uśmiechem przebiega po moich ustach
dzień dobry mówię jej oczom
jej głowa ma kształt kwiatu
usta kolor płatków karminowej róży
może usiądzie na mojej dłoni
jak promień zachodzącego słońca
odgarniam wszystkie obłoki
właśnie kocham
właśnie jestem
czekam i wypatruję
autor
TES
Dodano: 2015-07-20 19:14:43
Ten wiersz przeczytano 632 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
świetny, oryginalny i romantyczny przekaz:) pozdrawiam
Pięknie i romantycznie. pozdrawiam.
Wypatruj uważnie :)
Obrazowo o miłości
pozdrawiam:)
Piękna taka miłość.Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie TES:-) . Pozdrawiam:-)
Ujmuje i chwyta za serce me +)
Bardzo oryginalnie namalowałaś portret miłości,podoba
mi się.
Pozdrawiam TES serdecznie:)
taka właśnie jej uroda, romantyczna i nieśmiała,,,,
Rozbudziłaś wyobraźnię ową pięknością:) Pozdrawiam:)
namalowany*
ładny portret namalowny wierszem :)
Piękny portret. Pozdrawiam pogodnie.