...że naprawdę Jesteś...

Dzień zbliża się ku końcowi...

staję ciężko na krawędzi i cholera...

Skoczę!

Patrzę tępo po pokoju, wzrok wędruje

na telefon...i cisza...już dłużej tego

nie wytrzymam, to nie na moje nerwy!

Skaczę!!

Skaczę z dywanu na podłogę!!

I jeśli coś mi się stanie,

lub nie daj Bóg zginę, będziesz

mnie miała na sumieniu!

Ok...3...2...1.. - robię krok

i leeeeceeeee!!! i ląduje na podłodze...

Kurde!! Pieprze to!! Kolejny raz

nic mi nie jest! Nawet ciśnienie mam w normie

Tylko, że...tylko, że...podczas tego lotu...

przez te tysięczne części sekundy

czułem, że Jesteś...Jak Anioł...

albo jak źeńska wersja "Spidermana"...

Przybędziesz i uratujesz mnie...

Wiem, to tylko moja głupia nadzieja

człowieka XXI wieku...

Bo czy stałbym nad przepaścią

czy na skraju dywanu...???

...że naprawdę Jesteś...

autor

Cookie

Napisany: 2009-09-02 Dodano: 2009-09-03 06:51:01

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie