Ze snu różem się podnoszę

Piękna nauka, oby nigdy nie uleciała:)
Pozdrawiam:)

Niech istnieje chłonne piękna
Wszak ozdobą będąc świata
Obyś się nam już nie zlękła
Kiedy zacznie figle płatać ;) Pozdrawiam

Witaj Marylko:)

U mnie w pracy się dziwią,że chodząc po zakładzie
sobie śpiewam(o ile to śpiew)bo mi zawsze wesoło:)
Trzeci wers czytam sobie "cichą światła ulotnością"
gdyż teraz jako jedyny wers ma inną średniówkę i gubi
płynność czytania.Oczywiście to tylko wg mnie zatem
nic nie narzucam:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Ładnie, Marylko.
Pozdrawiam:)

Bardzo ładny wiersz.

Bardzo ciepło miło idealnie na weekend. Pozdrawiam
serdecznie Mario:)))

ciepły, optymistyczny i bardzo ładny wiersz

Marylko rozjaśniasz nam dzień :)) pozdrawiam

duzo pozytywnej energi jest w tobie :)

Cały świat z nami wiruje
los wyciąga po nas łapy
co nam życie podyktuje
kamień czy miękkie kanapy

Pozdrawiam serdecznie

klimatycznie i lirycznie, pozdrawiam

Pozytywne nastawienie do otaczajacego nas świata
pozwala obudzić ludzką wrażliwość... świetny wiersz,
pozdrawiam cię serdecznie Marylo :)

Przypominaj nam, przypominaj autorko - jak rozganiać
mrok - tak wiele w twoich wierszach jest światła...

Się uczę :)
A wiersz z przyjemnością.
Pozdrawiam :)

Nie lubię ciemności mrok każdy przeraża,
uciekam, więc zawsze pod ochronę słońca.
Z nim łatwiej się idzie, piękno można znaleźć,
barwa każda wdzięcznie moje myśli trąca.

I szukam słów takich, które mają światło,
niosą uśmiech ciepły, w przytuleniach gładzą.
Nie umiem przeklinać, obrażać złym słowem,
a dzisiaj niestety to jest świata plagą.

Dziękuję, bardzo wzruszona Waszymi komentarzami:
Turkusowa Anno,
wandow,
jazkółko,
MmriuszuG,
wolnyduchu,
Polaku patrioto,
skarb-323F,
Regiel,
wrzos2,
Wiktorze Bulski