Żebraczka

Dla tych którzy mają dusze i nie boją sie kochać.

Stąpasz po cieńkim lodzie,
powiesz mi tak
szukam miłości,
chce wśród przestworzy zrozumienia latać.

Powiesz to tylko marzenie
znasz ludzi-
widziałaś cierpienie-
samotne dziecko w pogotowiu opiekuńczym żebrze o ciepły gest,
okruch szczęścia Twoje spojrzenie,
dla niego to wszystko co ma.

Jestem jak one,
samotna,zraniona
błagam o cieplejsze dla duszy dni.

Widziałaś trud człowieka,
praca od rana do wieczora.
bez słowa dziekuje bez słowa zrozumienia.
Sama tego chleba skosztowałam.
Stracone szanse.
Stracone nadzieje.

Widziałaś jak ucieka z dziecięcych oczu blask. Kromkę którą ty jesz na śniadanie one widzą w snach.

Rozmawiałaś z kobietą którą mąż w zime wygania na ulice.

Taki jest ten świat
Nie, tacy są ludzie.
Z godziny na godzine
tracą dusze ja ją jeszcze mam
i to ona miłości szuka.

autor

your hope

Napisany: 2005-09-21 Dodano: 2005-09-21 19:28:34

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie