ZEGAR I DZWON
Zegar nieustannie
wskazówkami ruszał,
dzwon okazjonalnie
bił z wieży ratusza.
Jestem pracowitszy
rzekł zegar do dzwonu,
bo ciebie powieszono
tylko dla splendoru.
Nie tobie mnie oceniać
to jest zamysł człowieka,
zegar ma ciągle czas mierzyć
a dzwon na uroczystość czekać.
Lecz człowiek nie jest wieczny,
kiedyś się zegar zatrzyma,
przestanie mu czas odliczać,
nadejdzie dzwonu godzina.
autor
zdzisław
Dodano: 2013-08-26 13:14:50
Ten wiersz przeczytano 989 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz.Pozdrawiam.
Mogę się tylko podpisać pod słowami kazapa:)
Pozdrawiam.
Oj, tak... Szacuneczek :D
Zdzisławie całkowicie zgadzam sie z Toba
człowiek nie jest wieczny tak jak czas
jak to w życiu każdy swój czas ma
zegar czas wymierza systematycznie i sprawiedliwie
tak w ostatniej godzinie dzwon
nie każdemu bije choć ma ten ton w:)
niezłe:)
Świetna fraszka
I każdy swoje zadanie spełnia.
Pozdrawiam:)
A to dzwon - uderzył w pychy ton.
Miłego dnia.