Zegar Mistrza

Podrabiam swoje życie
Całkiem darmo
Za kilka złotych groszy
Podrabiam swoje życie nadaremnie
Mydlę swoje oczy!

Jak fałszywy zegarek-
Wiszę u Twojej ręce Boże
Zrozpaczony: myślę-
Czy istniejesz?
Ja przypuszczalnie tak, może.

Nie jestem pewien, lecz Ty
Podnosisz dłoń-
Patrzysz!
Znowu się śpieszę
Czy zdążę?
Kolejny raz pozaklejały mi się wskazówki
Wyrzucisz?
Oddasz do mistrza zegarów?
Weźmiesz mnie do domu na półkę?
Będę leżał z innymi
Spoglądając na Ciebie

Nie chcę!
Wyrzuć mnie, proszę!

autor

Poukładany

Napisany: 2015-09-17 Dodano: 2015-09-17 00:02:48

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie