Zegarze!
Z cyklu - jeszcze 19 wierszy https://www.youtube.com/watch?v=JcWIh8U5FJo&ab_channel =PederB.Helland
Obudziłeś mnie, drogi zegarze;
jak dzisiaj, o 12 - tej wstawałem,
jeszcze śniłem - wyrywałem je.
Na szczyt wskazówek wspinając
się ku górze, ich tykot zbierałem,
wszystkie trzy połamałem, więc?
sześć, cyfry w pióra zmieniałem;
by wzlatujący, biały kruk czuł twe
serce w środku, w jedną stronę
leci, nie wiadomo gdzie pofrunie
tym razem. Czas zawraca, a Ja?
skrzydłami, myśli w rulon zwinę.
Przez portal znów przejdę; gdzie
względem Ciebie, całe istnienie
powoduje, że żyć! na nowo chcę.
https://www.youtube.com/watch?v=crJcPI6svHk&ab_channel =OsiandTheJupiter-Topic
autor
Piorónek zbójnicki
Dodano: 2021-02-24 01:14:16
Ten wiersz przeczytano 1328 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
jawa i sen przeplatają się z uciekającym czasem ale
nadzieja jest w puencie
K_a
dziękuję za zajrzenie i podzielenie się refleksją.
Pozdrówki dla Ciebie
Świetnie przedstawiona względność czasu... pozdrawiam!
Dobrze, będę ciągała za uzdę. :))))
@Najka@
promienSlonca:
Wyimaginowane jest to, co kreujemy w innym; bądź
pomiędzy Światami.
ten " biały kruk" dotyczy poprzedniego wiersza, który
został usunięty; za sprawą moich komentarzy -:)
Dziękuję za zajrzenie i podzielenie się myślami.
pozdrowienia dla Was przesyłam!
Elenka-:)
Coś na ten wzór - ale to nie to !?
OOOO, dzięki za wskazówki, patrzy Ty, jaka ze mnie
noga -:))
Poprawię na pewno!
Dziękuję za zajrzenie.
Nie wieszaj się lepiej, bo mnie udusisz -:)) / jako
żart, żeby nie było /
Pozdrowionka ciepłe.
Iris& - dziękuję! Topie również
Fajne przebudzenie...
Miłego popołudnia:)
Reinkarnowałeś się. :) Fajnie. :)
/po ?, ! piszemy z dużej litery. "Ciebie" z małej
litery, chyba, ze jest to list - sorry za uwagi, ale
jak masz wydawać, to chyba lepiej/
Uściski dla Ciebie i wieszam się na szyi Perlistego
Czarnego Pegaza. :)
Na styku jawy i snu ciekawe wersy się rodzą...bialy
kruk jako unikat kojarzę go jakby z pięknym życiem
opartym na dawaniu serca...ale wiesz tak sobie
tłumaczę tylko...pozdrawiam serdecznie.
Witaj Sebastianie.:)
Taki zegar życia!:)
Świetnie przedstawiłeś wyrywki z życia, w których sen
miesza się z realem, czasem wyimaginowanym, co też
trzyma i napędza energią.:)
Tak sobie jakoś skojarzyłam przekaz wiersza, który
nota-bene, podoba się, bardzo.:)
Bardzo ciekawe tez linki muzyczne, nie znam
wykonawcy.;)
Pozdrawiam i uśmiech.:)
Turkusowa Anna.
Jest mi cholernie miło!, wiesz?
Twój komentarz! - to co piszesz, ma rację bytu.
Trzeba żyć, za wszelką cenę...
Dziękuję za refleksję pod treścią.
Pozdrowienia dla Ciebie.
Jestem pod wrażeniem, bardzo obrazowo, sugestywnie,
sen miesza się z rzeczywistością... czytelnik z
wyobraźnią ma wiele obrazów pod powiekami gdy zagłębia
się w Twoje wersy i ta puenta... chce się żyć :)
Sotku ( Marek)
Też tak można interpetować.
Ten rulon myśli, porównałem do tunelu
czasoprzestrzennego. Stąd ta fraza.
Dziękuję za zajrzenie i podzielenie się refleksją.
Jest mi miło.
Pozdrowienia ślę!
Wiersz rozbudza wyobraźnię.
Zwinięcie myśli w rulon z pewnością jest przyczyną
tego, że nie są one do końca ogarnięte. Myślę, że
przyczyną tego jest nieoczekiwane przebudzenie, jak
zwykle bywa, w nieodpowiednim momencie.
Pozdrawiam.
Marek