Żegnaj

Po zimie zawsze wiosna:) Tak, trzeba chcieć się
zmieniać by sercach szybciej zakwitła wiosna.
Kategoria przyroda, to może po prostu żegnaj zimo, ja
odbieram szerzej:) Twoje wiersze wymagają uwagi i
koncentracji, ale to dobrze, mnie się zarzuca
oczywistą-oczywistość. Pozdrawiam.

smutno... wyczuwam tu jakieś rozwodowe echa... (chyba
zamiast "toczy" miało być "tworzy") pozdrawiam :-)

W pewnym stopniu - zegnaj zimno,lecz nie do końca.
Chodziło mi tu o tęsknotę.
Dziękuję za komentarze.

Czy to pożegnanie zimy??

Pozdrawiam serdecznie :))

witaj...łączyć się z przyrodą to duża
wraźliwość,słyszeć ciszę,szmery w gałęziach ,człowiek
pragnie przytulić się do drzewa,wierząc,że jest
jednością naury,to jak odczuwamy jest w naszej duszy
ona chce też wypowiedzieć się,mamy swoje światy,o tym
piszemy,pozdrawiam serdecznie

W Twoim wierszu dopatruję się nie tylko wątków
przyrodniczych ale dostrzegam w nim również małą
tęsknotę wypływającą z serca. Dostrzegając piękno
ciekawie się o nim wyrażasz. Pozdrawiam:)

Witam.Kupuję tylko pierwszą zwrotkę wiersza.
Sam pomysł jest ok:)Ocieplenie niebawem:)Pozdrawiam

tak czytam Twój wiersz
i mysle sobie,że to nie jest tylko o przyrodzie o
mijajacej zimie
lecz tez o tym co juz mineło
lecz jest jeszcze nutka nadziei ,że wszystko jest
jeszcze przed Tobą
pozdrawiam:)

Przyroda, to moje życie, zwłaszcza las. ładnie to w
wierszu ująłeś:))

A nie mógłby autor przetłumaczyć tego tekstu ma
polski? Np.:jak można toczyć zespół? Można tworzyć, a
toczyć to raczej bitwę, spór, dyskusję.Co ma znaczyć
takie zdanie z poprzestawianym szykiem słów: Trawa
szeleści z naturą chęć poznania,? Albo: Zagniotłem
ciasto z odznaczeniem honoru? A to: z gestem
sądowniczego pożegnania jutra.
Zapewne znajdą sie zaraz tacy "komentatorzy", którzy
będą udawali, że wszystko to rozumieją i szalenie im
się podoba taki bełkot, żeby tylko dostać od Ciebie
punkcik pod swoim wierszydłem. Ale ja nie mam zamiaru
udawać.