Żegnamy
Żegnamy bliskich i serce płacze
Bo żal tak okrutny że je rozrywa,
I jedno pytanie – czy jeszcze zobaczę
Duszę co Tobie była życzliwa.
Śmierć to rozstanie na krótką chwilę
Bo też i życie chwilą mierzone,
I powiem zaprawdę że się nie mylę
Iż nasze życie nie jest skończone.
Po drugiej stronie, w innym wymiarze
Tam nasi bliscy na nas czekają,
Tam nie ma serca co Tobie wraże
I tylko miłość dusze tam znają.
Zupełnie inaczej niż tu na tej ziemi
Gdzie tyle zawiści w sobie skupionej,
Tam inną barwą życie się mieni
Jakże odmienną od tej minionej
Komentarze (8)
Naprawdę myślisz że tam tak ładnie?
Bo kościół tak mówi?
Więc dlaczego śmiertelnie chorzy kapłani za wszelką
cenę chcą tu zostać na tym łez padole?
Ale wiersz dobry
Pieknie...
Witaj,
Wiersz, refleksyjny.
Pozdrawiam.:)
udany bardzo, okolicznościowy przekaz ciepłym
wierszem* pozdrawiam
[*]
Piękne przemyślenia, bardzo na TAK! Pozdrawiam-:)
Na pytanie raczej odpowiedzi nie ma, może i dobrze
tak? Refleksja ułożona ciekawie:)
"wraże"- spróbuj zastąpić innym wyrazem, bo kaleczy
piękny wiersz.
(i wcale nie są to czcze miraże
bo tylko miłość dusze tam znają, albo jakoś inaczej)