Zemsta
Ona nazywa się zemsta,
pani pomrocznego księstwa,
głucha, ślepa, nieprzejednana,
nienawiścią pijana.
Ona nazywa się zemsta,
pani niechcianego zwycięstwa,
w którym ucierpią obie strony,
zwycięzca i zwyciężony.
Ona nazywa się zemsta,
pani pomrocznego księstwa,
głucha, ślepa, nieprzejednana,
nienawiścią pijana.
Ona nazywa się zemsta,
pani niechcianego zwycięstwa,
w którym ucierpią obie strony,
zwycięzca i zwyciężony.
Komentarze (23)
Mocno... z dobrą puentą. Pozdrawiam:)
Podoba mi się. Prosty w przekazie, chodź ładnie
napisany. :)
Wiersz mroczny, nasiąknięty złą emocją zemsty, lecz
dzięki temu oddaje właściwy obraz
Bogowie podobno ja lubia.Ale jest to "Pani
niechcianego zwyciestwa,w ktorym ucierpia obe
strony".Lepiej kochac!
Smak zemsty nieraz zadaje gorszy ból,,pozdrawiam+
mocny jak na te czasy ...ale budujący człowieka w siłę
swojego własnego istnienia....pozdrawiam ciepło
klimat mroczny podany w lekki sposób, wiersz bardzo
płynny
wiersz w konkluzji trafny dodam jest też oślepiona
emocją i kierunek jedynie odwet :)