Zemsta w krateczkę

Wylęgły się w jeziorku, dorosły w trymiga:
szybkie, wściekłe, zadziorne… dla odbycia stażu
gryzły kogo popadnie, te, które przeżyły,
otworzyły w zaroślach salon tatuażu …

Przyczłapała ropucha: ”Listkiem koniczyny
przyozdóbcie mi udko!”. Siadła na leżaku,
próżno czeka, albowiem wszystkie komarzyce
schowały się ze strachu w gęstym tataraku;

drżą o życie, przedwczoraj ta sama ropucha
połknęła dwa pająki, muchę i komara;
komar młody był jeszcze i taki przystojny…
”Kandydata na męża zjadła nam poczwara!”

Ochłonęły, lęk minął, wyjrzały z ukrycia:
”Jaką mamy gwarancję, że nas nie tkniesz, płazie?”.
Ropucha na owady przeciągle spojrzała:
”Nie gustuję w samicach, przynajmniej na razie,

wygodnie tu, przytulnie…” – ziewnęła, przysnęła…
Obstąpiły widliszki odsłonięty brzuszek:
”Puścić płazem płazowi zbrodnię na komarze?
Nigdy w życiu!” i wzięły odwet na ropusze…

Wykonały tatuaż z wielką starannością:
żądliły jak należy i na kolorowo;
zrozpaczona ropucha do tej pory skrzeczy:
”Jak żyć z brzuszkiem w krateczkę niebiesko-różową?”.


Ola Bielarska

autor

bajtYnka

Napisany: 2014-09-24 Dodano: 2015-01-10 11:23:44

Ten wiersz przeczytano 1170 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie