Zerwane więzi

jak trudno jest pogodzić sie z losem...

W ciemnym pokoju skulony w marzeniu pisze znów te słowa...

Znów ta cicha noc...
wolno płynie dla mnie czas
błądząc na skraju trzeżwości rozdzieram na strzępy własne sumienie by dalej bez żalu patrzeć w lustro na tę tępą twarz...

Znów ta cicha noc...
ramieniem swym otula mnie
wspominam to co już nie wróci
przecież dobrze wiem wszystko zmieniło się...
Ja jestem inny w oczach ludzi widze inne spojżenia...

Znów ta Cicha noc..
tłamsze w sobie strach że nie ułoży sie
złość na świat ze taki jest
pod maską śpmiechu tkwi niewiarygodny ból
najgorszy w życiu momęt nadszedł już--- zwątpienie

Znów ta cicha noc...
gdzieś daleko jestem teraz nie wiem gdzie...
wspomnienia krążą wokól co noc meczą mnie
wszystkie piekne chwile tak szybko skończyły sie

Znów ta cicha noc...
w samotnej nocy tle delikatnym tchnieniem wtulony w ciepło snu unoszę sie ponad parszywość przebytego dnia

śnię pragne by ta noc zabrała te wszystkie dni

Znów ta cicha noc..
płacze by pozbyć się łez już nie wiele ich zostało
płacze by było mi lżej...

w blasku gwiazd próbuje zlaczyć nic tą która zerwałem sam lecz jedna za krótka częśc pośrud krzyku zagubiła się ta jedna najważniejsza część bo do przodu popychała mnie...

więc zamykam oczy swe może odnajde ją we śnie...

.....

autor

flaszka

Napisany: 2006-09-25 Dodano: 2006-09-25 22:34:27

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie