Zeszyt z dawnych lat ...

Skupiony, robiąc na półkach
z książkami ogólne porządki,
usuwając niepotrzebne rzeczy
jak ogrodnik plewy z grządki,
znalazłem zeszyt, przytulony do książek,
z wierszami sprzed lat,

usiadłem wygodnie, z kawą,
pachnącą w miękkim, fotelu,
z uczuciem euforii znalezienia,
tak pięknym, znanym niewielu,
delikatnie starłem szmatką, z wyblakłej okładki,
wieloletni kurz,

wspomnienia dawnych lat,
kolorami tęczy, wróciły jak żywe,
raz wesołe, raz smutne, nostalgiczne,
radosne bo prawdziwe,
słowami płynące drżącą ręką zapisanych
długopisem wielu stron,

składane w wersy,
targany różnymi tych dni emocjami,
próbami odpowiedzi,
trapiącymi mnie wciąż pytaniami,
młodzieńczych przeżyć, rozterek minionych,
miłości ślady

w całość zbieram, rozsypane w pamięci,
tych lat okruchy,
za oknem widać liczne kałuże,
dowody łzawej letniej pluchy,
zagłębiam się z czułością swa wyobraźnią
w dawnych lat czar,

odkładam wiekowy zeszyt
z wrodzoną dla mnie czułością,
z uśmiechem pełnym dla wspomnień,
uczuć delikatnością,
na półkę, by w moim pobliżu, gdy wrócę do wspomnień
wciąż był ...

ukłony za pomoc .....

autor

Małe P

Napisany: 2008-07-08 Dodano: 2008-07-11 00:11:16

Ten wiersz przeczytano 1097 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie