zetlonym wzrokiem
sięgasz daleko
ludne pomieszczenie
rwetes w uszach
mdłe obrazy
najmłodsze pokolenie
na drugim pułapie
słowa uwięzły w krtani
intelekt milczy
samotność
w krzątającym
domostwie dogasa mimo
upływu
08.2014
Komentarze (50)
dziękuję wszystkim za komentarze
Przykre to uczucie samotnym być w tłumie,
gdy nikt nie dostrzega i nas nie rozumie...
Pozdrawiam babajago :)
Bardzo smutne wersy. Samotność jest taka
przytłaczająca... Pozdrawiam serdecznie :)
Smutny ale prawdziwy... Pozdrawiam;)
Samotność pośród tłumu ludzi to coraz częstsze
zjawisko. Smutne.
Jadziu, smutna prawda, lecz prawdziwa:(
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
dom rodzinny dorastają dzieci kłopoty z nimi rosną
problemami wsparcia niema garbate trudy życia nie
ważne że są
ale jeszcze szansa na następne i to jest ważne bo
jesteś
Moźe się mylę, ale zmień pracę na przyjemniejszą.
Pozdrawiam pocieszeniem.
Smutniutko, ale zawsze pozostaje nadzieja. Pozdrawiam.
smutne wersy;(
Beja Jagodo "odstawiłaś" na dalszy plan.... zaczytałam
się i pozdrawiam:)
Enigmatyczny i smutny. Pozdrawiam
Pięknie,ale bardzo smutno.Pozdrawiam.
ładny, acz smutny wiersz...warto było zajrzeć:)
pozdrawiam serdecznie
Wiersz ładny, a konik jeszcze ładniejszy kasztan z
gwiazdką. Lubię konie. Pozdrawiam.