Zew

Dobrze wyczułeś Syzyfie.. zajrzałam tu dziś dopiero,
dziękuję Ci za wizytę i miłe słowa.
Pozdrawiam:)

Witaj Smutna jestem na Twoich stronach czytam ten
wiersz któryś już raz i wciąż myślę że to jednak
chodzi o ludzi.Pięknie dobierasz słowa nie tylko tu
.Pozdrawiam

Wiersz z głębią.Bardzo dobrze Ci wyszedł.
:)

Aż żal się czuje w imieniu koni... Piękny, pozdrawiam
;))

Bardzo mnie zaciekawił i w ogóle metafora fajna.:)

Tak.. z końmi trzeba mądrze postępować, choć są uważne
i czułe, czasem ich popędliwa natura bierze górę..

pełną jabłek. Was. Spacja i literówka.

Zbliżcie się z torbą pełnąjabłek i marchewki do
głodnych koni. Będą na wsa napierać. W mig torba
znajdzie się na ziemi. Jeśli nie macie refleksu ,
wezmą was w kółeczko. Jeśli nie uskoczycie, nie
potraficie się znaleźć w tej sytuacji, wylądujecie na
ziemi pod kopytami.

Jurek

Autorka bardzo kocha te szlachetne zwierzęta. Jeśli
nawet uwaga mariat jest zasadna, to powiem
tyle:spróbujcie przygotować paszę w lodowatej wodzie.
Miesza się ją gołymi rękami. I to tyle wiaderek, ile
jest koni w boksie.
Rzućcie siano na padok. Zobaczycie jak ważące mnóstwo
kilogramów konie będą pędem się do paszy zbliżały.
Wezmą was w kółeczko a wtedy biada wam, jeśli
poczujecie ciężar konia w galopie na swoim ciele.
Więcej już nic nie powiem.

Jurek

piękny wiersz, ze wspaniałym przesłaniem :-)

Poczułam się taka malutka...
Dziękuję za uwagi..

Nie mniej - za przesłanie - po prostu plus.

2 uwagi.
"Zew sycić pędu obrokiem."
Ten wers ????? na nie. szukam normalnej logiki. I
rym banalny.
------------
A ostatnią strofę widzę tak:
A kiedy życie boleśnie ukłuje ostrogą lub okulejesz,
rusz nieugięty swą samotną drogą
znów, odszukasz nadzieję.

witam...obraz i zapach nawet powstają mi po
przeczytaniu Twojego wiersza...super ...pozdrawiam
ciepło

Bardzo się podoba. :)
Pzdrawiam