Zew natury
w starym sosnowym
borze
wielkie poruszenie
piękne ptasie melodie
po lesie niesie wiatr
gdzie ucho przyłożyć
słychać życia tętno
dobra nowina
ktoś uśmiecha się
słonecznym promieniem
we włosach bielą dzwonią
jej lśniące konwalie
w blasku słońca zmienia
pachnące kwiatowe
stroje
na boso przemierza
natury trakt
jest jak śpiąca królewna
budząca się z zimowego snu
zaledwie dotyka ziemi stopami
wszystko przemienia
zieleni barwami
rzuca miłosne uroki
jak za dotknięciem
czarodziejskiej różdżki
wszystko, co żywe popada
w miłosne zauroczenie
tak to już wiosną jest
natury do życia
porywa nas zew
autor
Jacek1972
Dodano: 2016-03-23 17:30:11
Ten wiersz przeczytano 949 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
O! A dzisiaj u ciebie Jacku wiosna i jak ładnie
wszystko obudziłeś .No to pozdrawiam wiosennie.
idzie wiosna :)
ładnie napisane wiersz o budzącej się wiośnie ...
milutkiego wieczorku Jacku i
Wesołego Alleluja:)
pięknie o budzącej się przyrodzie* Pozdrawiam
wiosna się budzi, a my z nią pełni energii,,pozdrawiam
:)
Ładna ta wiosna w Twoim wydaniu:)
Ładna ta wiosna w Twoim wydaniu:)