Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zgłodniałe ciało



Gdzieś tu lecz nie wiadomo gdzie
od zeszłej jesieni ukrywa się mój cień
pochmurna była ona jak moja miłość
przed chmurnością nic mnie nie ochroniło

nie udało się ocalić od zapomnienia
kolorowy dzień w intensywności zbledniał
chwile kuleją bez wigoru jakieś niemrawe
resztkami przeszłości chcę połatać jawę

twardy głaz na piesek się już kruszy
dzień gwoździem wbijanym do duszy
czas jakiś niezgrabny zły niedorzeczny
nie umie się podnieść z kolan i klęczy

taki stan czasu nie będzie wiecznością całą
przyjdą chwile co rozśmieszą zgłodniałe ciało
rozpacz zgubiła mój trop już się nie zbliża
jeszcze nie pora nowe gwoździe wbijać do krzyża.

autor

TES

Dodano: 2014-06-10 22:39:08
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (5)

karmarg karmarg

z optymizmem patrzysz w przyszłość ...zostawiając
wszystko co złe za sobą ...zobacz literówka - piesek
- czy nie powinno być - piasek -
pozdrawiam :-)))))

Sacrapedro Sacrapedro

Pierwsza linijka to chyba z "Pszczółki Mai": "jest
gdzieś,lecz nie wiadomo gdzie..." - jak śpiewał
Wodecki.
A co to znaczy "zbledniał"?
I jak głaz może kruszyć się na pieska?
Wierszyk słabiutki, a niechlujstwo w pisowni i
przekręcanie słów świadczy o lekceważeniu czytelnika.

Ola Ola

Optymistycznie a to już coś. Dobranoc TESO

BaMal BaMal

pięknie TES pozdrawiam:))

wrzątek wrzątek

Resztkamiprzeszlosci.chce polatacjawe- swietnie
napisane

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »