Zgnilizna

Czarna chmura nienawiści, która pędzi i pochłania
W jej obliczu wszystko gnije i ciemnością się przysłania
Człowiek pozbawiony złudzeń, bez miłości i bez wiary
Traci uśmiech, traci godność - nie wie czym są ideały


Nie ma dobra, nie ma słońca - wszystko czarne niczym ziemia
Podeptane i zniszczone - więdnie, gnije w strudze cienia
Serce pęka niczym skała, bo dopada je zgubienie
Człowiek bliski jest zagłady, z żalem czeka na stracenie

Przepełnione gniewem twarze, dłonie zaciśnięte w pięści
Rasa ludzka nic nie znaczy, rozszarpana jest na części
Ewolucja zwariowała - postępuje w trybie wstecznym
Ciemność niebo przysłoniła, nikt tu nie jest już bezpieczny

Brud, robactwo i pogardę widzę na tym świecie wszędzie
- jutro będzie jeszcze gorzej, ale nas tu już nie będzie...

autor

Cyrius

Napisany: 2008-07-05 Dodano: 2008-07-05 22:02:37

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie