zguba

Zostaw to za sobą
Bądź sobą
Czaru przeszłości mocy już nie ma
Tego już nie ma
To się skończyło
Co z tego, że szarości w sercu zostawiło
Załatasz te dziury od serca wyszarpania
Przeżyjesz i bez jego kołatania
I nawet pamięć stracisz
I tak wiele zapominasz
A my pędzle Ci damy
Wypędzlujesz te szare martwe plamy
Spójrz, o tak, skieruj tam swój wzrok
Dlaczego nadal widzisz mrok?
Dlaczego wciąż upadasz?
Czemu nadal się odwracasz?
Boisz się iść?
Wstań, strach maleje
Oh, znów w złą weszłaś aleję.

autor

Anastasia

Napisany: 2017-06-16 Dodano: 2017-06-16 16:18:39

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie