Zgubiłem parę metrów

Czasami wyznając uczucie, możemy tylko patrzeć, jak nasze marzenia rozmywają się przed naszymi oczami w głuchej ciszy...

Zgubiłem parę metrów
siedząc na tej łące
Parę małych metrów
odległości Nas dzielącej

Mnie i Ciebie od problemów wieczora
i nocy wahania się gwiazd w swym blasku
Nie było maszkary, nie było nawet potwora
którego bym miał zgładzić, dla Twego poklasku

Pamiętam, nuciłaś tę piosenkę, tę o różach, o wieży,
tę o królewiczu z baśni, rycerzu, co swoją wybrankę chroni
Słyszałem, jak mówisz, że tylko w to chcesz wierzyć
Że pewnego dnia pojawi się, a sny przeznaczenie dogoni

Pamietam siedziałaś tam, na pieńku o stu słojach
te parę metrów dalej tropiąc węchem wroga
Swych marzeń wolności. Nie mogłem, znieść tego spokoju
I uważać, by nie powineła mi się noga

by nie chrzęstnęło źdźbło trawy pod ciemności dywanem
Byś nie była mi wierna tylko w Swej niewiedzy, więc wyszedłem
z ukrycia naprzeciw srebrnej figurze Księżyca - jej oddany
Znalazłem Twoje oczy, źrenice meduzy - zbladłem

Tylko powietrze naigrywało się z marmurowej ciszy
która zapadła łoskotem na chrzęszczacą trawę. Tak blisko
byłem, parę metrów od miejsca, gdzie jeszcze twój głos wisi
Może kilka nut śpiewu może czułe słowa, to nie wszystko

A może nie trzeba chcieć więcej, gdy miałem Ciebie i o Tobie sny
A teraz.... gdy nie mam już nic

Zgubiłem parę metrów
wciąż siedząc na łące
Parę małych metrów
teraz gdzieś za horyzontem

Ehhh i znowu mi się nie powiodło w miłości :( Nie byłem Twym marzeniem

autor

Eiondare

Napisany: 2007-02-03 Dodano: 2007-02-04 00:26:17

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie