ZGUBIONE ELEMENTY żYCIA

potykasz się znowu i znowu
na błędach budujesz swe życie
zaufać tu nie ma komu
jeszcze jeszcze marzysz wciąż skrycie

wyciągasz kruchą dłoń przed siebie
ponownie umierasz umierasz
bo już nikt nie widzi Ciebie
w samotnych chwilach zamierasz

i raz raz za razem gdy
siadasz przy otwartym oknie
a w oczach zalążki mgły
skrapiana łzami Twoja twarz moknie

Twe serce przepełnia nienawiść
ciągle ciągle choć nie chcesz
zastanawiasz się dokąd masz iść
odpowiedzi dać sobie nie możesz

krążysz krążysz przewracasz oczami
tkwisz zagubiony beznadziejnie
między przedłużającymi się dniami
odważny bo idziesz żałosny bo chwiejnie

przez życie wciąż dalej dalej
znaleźć za cel sobie obrałeś
zgubione gdzieś elementy układanki całej

autor

Sen Anioła

Napisany: 2006-04-22 Dodano: 2006-04-22 14:11:48

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie