Zgubione znalezione na linii nr. 7

Pasarzerom ...

Zgubiłam
znalezione niedawno
kosmate szczęście
w kształcie
jesiennego liścia
płatków śniegu nieparzyście
ściekających z okna
od nadmiaru
zbytecznego jutro słońca


Chcę je odnaleźć
za cenę Twojej śmierci

Wsiądę do autobusu
linii
opatrzonej mosiężnym 7
za szklaną szybą


A w autobusie skasuję
przeszłość
jako zadatek na lepsze jutro
i odjadę
na trzech kołach
i flaku
ku wyimaginowanej wolności
ponad niedoścignionym horyzontem
z kormoranów

autor

Angel

Dodano: 2004-11-22 18:42:52

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie