Ziarno Miłości...
sentymentalny pięciozgłoskowiec sylabotoniczny...
ziarno miłości
rwie się do życia
wilgoci pragnie
zasadzić musisz
spęcznieje całe
puści korzenie
wzejdzie zielenią
błyśnie czerwienią
samo dojrzeje
owoce wyda
oko nacieszysz
póki nie zerwie
je jakiś ktoś tam
wydłubie ziarna
znowu zasadzi
ty się zasmucisz
ale na krótko
bo potem wnuki
będziesz miłował
autor
yamCito
Dodano: 2018-12-02 12:05:24
Ten wiersz przeczytano 1235 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Dziękuję za odwiedziny.Pozdrawiam i za wiersz +
wiersz bardzo ładny ... więc warto zasadzić ziarno ...
by cieszyły oczy wzrastając...
Miłość życiu wciąż sens nadaje,
właściwy kierunek wskazuje,
od nas zależy czy jest rajem,
tania, prawie nic nie kosztuje.
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Dobra życiowa refleksja.
Jest dokładnie tak jak piszesz.
Pozdrawiam.
Marek
Sentymentalnie opisałeś uczucia chyba ojca, któremu
"jakiś ktoś tam" zabrał ukochaną córeczkę. Bardzo
ładnie i z dobrą puentą.
Pozdrawiam serdecznie :)
I tak , to się w kółko toczy.Nic na to się nie zrobi,
taka kolej rzeczy.
Pozdrawiam.
Wielki plus za formę i przekazaną treść, miłej
niedzieli
...pięciozgłoskowiec sylabotoniczny, już za to należy
się plus, a i temat ciekawy:))
Ładnie.
taki cykl życia, ładnie...
Czyli jak pisał Broniewski "Przekwita wszystko,
przekwita i kwita".
Czy "póki nie zerwie" nie tak miało być napisane?
Miłej niedzieli:)
od ziarna do owoców
cykl życia...
+ Pozdrawiam
Taka metaforyczna historia długiej miłości. Ciekawy
pomysł. Pozdrawiam!
dokładnie tak jest.