zieleń

dla Małego Księcia za to co rok temu za to co tej nocy... dziękuję za zieleń i za to że jesteś...

To było dawno temu
bardzo dawno tak
Prawie zapomniałam
Jego pocałunków smak

Bliskość co odurza
bardziej niż wino
bardziej niż dym

Dotyk co rozpala
do białości sny
do białości świt

To było naiwne bardzo
bardzo naiwne tak
Prawie zapomniałam
tamtych pragnień kształt

Znowu topie się w zieleni
Cały świat się zmienił
i On też się zmienił
Znowu lato zaskakuje mnie
Nawet jeśli jestem
zbyt dorosła by bać się
zbyt cyniczna by zakochać się

Teraz jest inaczej
inaczej i dziwie tak
Uczę się znów wierzyć
w sny z młodzieńczych lat

Słowa co nie padły
ważniejsze niż sens
ważniejsze niż byt

Uśmiech co uwodzi
niepokorne sny
niepokorny świt

Teraz jest trudniej
trudno bardzo tak
Uczę się rozumieć
z Jego pragnień świat

On nadal
hipnotyzuje spojrzeniem
Ja nadal nie jestem
odporna na zieleń

Znów mam
siedemnaście lat
Znów nie mogę spać

Wrócił do moich snów
wrócił za gór i mórz
Przez tyle lat Go nie było
od tylu lat zielono się nie śniło

On nadal
hipnotyzuje spojrzeniem
Ja nadal nie jestem
odporna na zieleń...

napisane jako piosenka dla chłopaków z NevermainD i zmodyfikowane

autor

Efemeryda

Napisany: 2006-06-21 Dodano: 2007-06-21 01:29:24

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie