Zielono w głowie

czy to aż takie cudo?

I ja się pośmieję z Tobą Ewo:)))

No, gapa ze mnie. No to np. "najzwyczajniej". Ale to
tylko propozycje do rozważenie. Można przecież
zmienić brzmienie obu wersów: że zbyt długo poważna
być po prostu nie umiem itd, itp.

stażu, wtedy byłoby dwa razy "po prostu". Ale pomyślę
nad zmianami .

Moim zdaniem naturalniej zabrzmiałby ostatni wers
czwartej zwrotki np. tak: być po prostu nie umiem.

Cudo!

Nastroj wiersza udziela sie czytajacym ..no i dobrze,
bo wesoly ...milej niedzieli

b. fajny, wesoły wiersz :):):)

anise, i fajnie, im więcej cieszących, tym mniej
zgryźliwych ;-)

To by było życie, eeech. I jest to możliwe. W Chinach
produkuje się już sztuczne jajka wyglądające jak
prawdziwe, a już wnet będziemy spożywać sztuczne
mięso. To już krok w kierunku tych wspólnych planów
:-)

Ewa, dołączę do wiosennych wesołości:)

Może optymizm mógłby być zaraźliwy jak ziewanie. Z
energią i uśmiechem na twarzy cała Natura stanęłaby do
zbiorowej słitfoci. Dopóki nikt nie poczułby głodu
możnaby przścigać się we wspólnych planach

Ale fajny, już się zaraziłam, aaaapsik!:))))

smutek pozostaw innym pisz jak piszesz na wesoło
pozdrawiam

Fajny wiersz, z sympatyczną peelką:)
Jakoś lepiej mi się czyta z
"być w ogóle nie umiem" od
"w ogóle być nie umiem", ale może to mój problem.
Miłego wieczoru.