zielony liść 1-3

zielony liść 1

przytuliłam do serca eliksir nadziei
balsam
kojący wszelkie draśnięcia a na nim
za głosem mojej babuni babkę
wyrastającą u stóp ziemi

zawsze mawiała iż ona najlepszym
lekarstwem na rany i poparzenia
więc spróbowałam
pomogło

lecz facet stał się zazdrosny



zielony liść 2

uderzenie było tak mocne
zatrzęsły się mury trzech miast
zmiażdżony z lekka listek
uchylił głowę z pod buta

próbowałam go chronić lecz men
tak silny przewrócił po babsku na ziemię
dumy ze swojej przewagi nad słabym
bezbronnym człowiekiem uklęknął

sprzedając własną duszę




zielony liść 3

pochwyciwszy wyrwany spod gumy
zadrżałam
uciekając z nim między skały

wiedziałam iż na równej przestrzeni przegramy
stracimy zieleń i blask
biegłam więc co sił w nogach lecz dopadł nas
na wzgórzu wysokim pośród drzew

przewrócił na ziemię kamieniem lecz ja
wypuściłam bezbronny liść z dłoni
wiedziałam

że kiedy poleci z wiatrem przeżyje
myślałam o nim kuląc się u stóp
ciosami motyki ogłuszył mnie abym
cicho toczyła się w przepaść

faktycznie

nie wydałam jednego dźwięku
nie próbowałam

łapać kamieni
leciałam
z myślą aby najdalej od niego

dziś spotykamy się w necie
po jego dłoniach płynie krew

autor

Emilia Szumiło

Napisany: 2007-06-23 Dodano: 2007-06-24 17:18:21

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie