Ziemski plan życia

Jest taka chwila w życiu której człowiek nigdy nie zapomni… chwila kiedy poddajemy się emocjom… smutek radością przeplatany… chwila ostatnia

Każdego dnia poznajemy Boży plan
Przychodzi do nas jak podmuch wiatru
Choć go nie widzimy wiecznie trwa
I zapisuje puste karty dziwnego świata

Możemy błagać, krzyczeć w niebogłosy
A późnej skamleć jak suka po utracie szczeniąt
uciekać i gdzieś pośród szarych głów
i jak morderca zadawać własnemu sercu ciosy

Jeśli jednak poddamy się odkupieniu
winy wyrządzone bliskich - zapomnimy,
na błękitnym planie naniesiemy poprawki
pogodzimy się z Bogiem zjednoczymy

Będziemy mogli przysiąść na ławce pokoju
Nakarmić innych resztkami co buduje całość
pokonać zapisany na niebie Boski wyrok
Spokojnie oddać swą duszę, obnażyć swą małość

I wtedy lekkim krokiem trzymany za dłoń
stanie u bram niebios, życia zwyciężanie
W dłoń ktoś poda nam światło, rozjaśni drogę
Kilka łez uroni z myślą: ostatnie pożegnanie.

Ukochanej Babci...

autor

MonikaP

Napisany: 2007-03-18 Dodano: 2007-03-25 10:03:21

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie