zima

bardzo ciekawy wiersz.dobrze,że wraca jeszcze do nas
po roku...
gratuluję i pozdrawiam

Ojj piękna ta Twoja zima mhmmmmm jaka szkoda że jej
już nie ma...tak niedawno u nas była...białym puchem
świat przykryła marzenia poruszyła i odeszła jak to
kobieta;)...każdy pragnie aby Święta były w śniegu
całe... pozdrawiam jak zawsze z uśmiechem:)

Już widzę jak kroczy dumna i piękna strzepująca ze
swojej sukni płatki śniegu,obsypując wszystko
bielą,najpiekniejsza jest 24 Grudnia gdy zaglądamy w
okno by zobaczyć pierwszą gwiazdkę na niebie...

Wiersz bardzo obrazowy, brak nam takiej zimy, ale
miejmy nadzieją że z pierwsza wigilijną gwiazdą ,
spadnie śnieg. Ładnie.

Udany pejzaż zimowy, szkoda, że mamy go tylko w
wyobraźni ( i w wierszach), bo nie ma jego w
rzeczywistości.Może doczekamy się ?

Lubię gdy ktoś opisuje przyrodę, bo kocham przyrodę...
Piękny wiersz...

Ładny opis zimy.Forma wiersza dobra. Czyta się ten
wiersz lekko i rytmicznie.Ładne przenośnie.Ciekawa
puenta.

czytając widzię piekny obraz zimy (choc tak jej nie
lubie) piękny wiersz, mistrzostwo :)

Piękny wiersz i niech się sprawdzi. gdyż Święta
zapowiadają ciepłe. Coś na tym świecie się odwróciło.

O zimie ale w ciepłym nastroju i ta biel...piękny
wiersz!

Być może tak pięknym zwierszem przywołasz trochę
zimowego puchu, bo narazie szaro i ponuro.

I z tą piękna zimą święta przetańczymy, ciepło nowy
roczek przywitamy, aż nam ucieknie biała zima wiosną,
piękna i radosna.Pięknym, ciepłym piórem wiersz
napisany.ładne epitety, rym;a- c, b- d.

Piękna personifikacja zimy. Mam nadzieję, że masz
rację co do tego, iż usiądzie z nami do świątecznego
stołu i przetańczy Sylwester:) Pozdrawiam.

Żeby choć jeszcze raz taką piękną zobaczyć, niech
przyjdzie:)

piękna personifikacja zimy...teraz pozostaje czekanie
aż się przebierze w białą suknię i zasiądzie z nami do
świątecznego stołu