Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zima na wsi

Szkoda tego piękna, tej cudownej ciszy ten kto wieś pokochał na pewno ją słyszy.

W nocy padał śnieżek, puszysty i biały.
Cicho jest wokoło. Cicho drzewa stały.
Przyroda w bezruchu. Tak, jakby zamarła.
Tu ślady zająca. Tam przebiegła sarna.

A na całej farmie, jakby coś się stało.
Nie ma wcale echa, jakby echo spało.
Usnął stary rakun i spokojnie chrapie,
A na starym strychu, stara sowa sapie.

Nikt tu się nie śpieszy, bo nie ma ochoty.
Wszystko odpoczywa. Dziś nie ma roboty.
Każdy wita zimę, co ze śniegiem przyszła.
Wita ją w zadumie i leniwych zmysłach.

Gałązeczki drzewek, śniegiem obsypane,
Stoją jakby we śnie. W nocy i nad ranem,
Nie chciały się ruszać i stały w bezruchu.
Tak bardzo pragnęły śniegowego puchu.

A zielonym świerkom można pozazdrościć.
Mają biały kolor. Tak je śnieg wymościł.
Tak, jak panny młode w białych sukniach stały.
Piękne miały suknie. Srebrne, w gwiazdki białe.

Każdy, kto wstał rano, głosów tych nie słyszał.
Tak cichutko tutaj. Jak by nikt nie dyszał.
A nawet ptaszeczki, zachwycone ciszą,
Siedzą cicho w gniazdkach i cichutko dyszą.

Powiał lekki wietrzyk, a potem silniejszy
I puszek śniegowy z czubków spada pierwszy,
A potem z maleńkich gałązeczek młodych,
Zmienia się w lód twardy, i później znów w wodę.





Dodano: 2014-12-12 17:36:40
Ten wiersz przeczytano 2738 razy
Oddanych głosów: 43
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (36)

kaczor 100 kaczor 100

Bronislawo, uważam, że polska wieś lat 80-tych
ubiegłego wieku to jeden z najpiękniejszych obrazków
jakie pamiętam. Nie pierwszy raz mi to przypominasz,
dziękuje serdecznie.
Pozdrawiam paa

MAGNOLIA MAGNOLIA

Bardzo lubię oszronione drzewa i tak w ogóle lubię
zimę ten piękny biały puszek.

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Wszystkim czytającym mój wiersz cieplutko i mile
dziękuję. Serdecznie pozdrawiam.

mariat mariat

A potem z maleńkich gałązeczek młodych,
Zmienia się w lód twardy, a potem znów w wodę.
===========
2 x a potem
może chociaż troszkę inaczej

A potem z maleńkich gałązeczek młodych,
Zmienia się w lód twardy i znów później w wodę.



Tomek Tyszka Tomek Tyszka

wciąż ją mam przed sobą
widzę też oczyma
wioska lat młodości
i ta wiejska zima...

pozdrawiam pięknie:)

karmarg karmarg

uroczy delikatny ...piękny obrazek zimowy i cisza....
którą lubię w zimowe białe poranki;-)))
pozdrawiam cieplutko :-))

krzemanka krzemanka

Bardzo ładny, zimowy wiersz. Chyba w
trzecim wersie powinno być
" Tak jakby zamarła." zamiast
" Tak, jak by zamarła."
A w dziesiątym " Tak je śnieg wymościł." zamiast " Tak
ich śnieg wymościł.".
Miłego dnia.

Tessa50 Tessa50

Przepiękny wiersz Broniu, z przyjemnością przeniosłam
się w cudowny i bajeczny krajobraz wsi.Z serca
pozdrawiam i życzę dużo zdrówka :)

lotka lotka

Widzę to :-)
Urocze :-)
Pozdrawiam ciepło :-)

Adelaa Adelaa

Oszronione drzewa to najpiękniejszy widok zimowy -
zima czas odpoczynku przyrody pięknie opisany

ilona86 ilona86

Oj ladnie, ladnie, zauroczylas:-)

Adaśka Adaśka

Jestem tak blisko lasu, że te wszystkie obrazy przez
okno mogę oglądać wraz z czytaniem twego wiersza -
przepięknie i obrazowo

Baba Jaga Baba Jaga

Przepiękny zimowy wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »