ZIMNEJ STALI MIŁOSIERDZIE

Przeklęta dusza... nie zazna Raju
Samotnie, w rozpaczy, bez celu się snuje
Pogańskie dziecię, opiekun Gaju
Hańbiące brzemię w ciszy opłakuje

Fałszywa prawda ziemię Ojców nachodzi
Cień krzyża w ołtarze wolności godzi
Kurhan, co milczał, w gniewie się odezwie
Mary przodków pod broń zawezwie

''Dalej, mary chłodu i rozpaczy!!!
Niech poczują, co potęga gromów znaczy...
Ogień i miecz, narzędzia fałszywej wiary
Wielkiego Jesionu pochłoną konary!!!''

autor

Ralf Odinsblade

Napisany: 2005-10-22 Dodano: 2005-10-29 11:16:19

Ten wiersz przeczytano 624 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie