Zimno

Kret schronienia nie użyczył-
podobno ciasno mu pod ziemią.

Oczy nie widzą perspektyw.
Zamknięto je przedwcześnie,
Gdy żyłka pękła i gorycz wylała.

Paznokcie sczerniałe dotykają
Bruzd zamyślonego czoła i
Strupy z duszy zdzierają.
W przedsionku serca mieszkam-
Czarno, duszno, tłoczno.

- Jak długo życie umiera?
- Godzinę, minutę, sekundę…
- Tik! Tak! Tik! Tak!
- Csiiiiiii.

Śmierdzi zgnilizną obojętność
i pocałunki wojną smakują.
Ciało ostygłe, zamarznięte
ściskam wciąż dłonie.

- Gdyby tak…trochę Słońca
zobaczyć w mroku.
- Tik! Tak! Tik! Tak!
- Po co? Lodu nic nie stopi.



Tak mi zimno.

autor

Wiktoria Szalona

Napisany: 2010-06-24 Dodano: 2010-06-24 12:13:36

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie