Zimowa rozmowa

Nie mówię nic. Nie ma sensu.
Patrzę przez okno: pada śnieg
Ponoć milczenie to przywilej mężczyzn
A ja tak chętnie bym się go zrzekł.

Wciąż tylko słowa.
Biało. Śnieg.
Zamarznięta woda.
Zimno. Mroźno.
Jadą sanie.
Konie. Kulig.
Zimowych słów zwariowany taniec.

I tak nie słuchasz.
Szkoda. Żal.
Ciężko zamilknąć.
Szaro. Wieczór.
Patrzę na Ciebie.
Niebiesko. Noc.
Na koniec wreszcie:
Kochałem Cię...
Zdziwienie:
Mówiłeś coś?
Mhm. Spójrz. Księżyc znów pękł...

autor

Stalker

Dodano: 2006-06-09 09:01:49

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie