Zimowo- saneczkowo

Poszły dzieci na saneczki, mróz w policzki szczypie.
Wielobarwne rękawiczki, a śnieg bielą sypie.

Czapki bąble zadzierają, szaliki łopoczą!
Ach! Ubielą się, ubawią, nim dzień umknie nocą!

Pędzą sanki zboczem góry, słychać śmiech, chichoty,
lecą śnieżki, nie ma bury, w głowach - harce, psoty!

Karol w zaspie wylądował, Kasia nosem kręci,
cud- bałwana Jaś ulepił, aż wszyscy przejęci.

Chociaż zimno i wiatr smaga- buziaki czerwone,
nikt przed zimą się nie stracha- ferie wymarzone!

A wieczorem, gdy ucichnie rwetes saneczkowy,
do poduszek się utulą utrudzone głowy.

Dzieci we śnie znów wesoło będą baraszkować
w tym zimowym puchu białym. A rankiem- od nowa!

autor

grusz-ela

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2007-02-02 08:55:52

Ten wiersz przeczytano 958 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie