zimowy park...
a w moim parku zima zła
zamarzła woda i marzenia
na drzewach smutek cicho gra
przegląda się w kamieniach...
promyki słońca przecinają
kontury ptaków i staruszków
szlachetnym blaskiem dokarmiają
garścią uśmiechów i okruszków...
ławeczka słucha opowieści
o cudzych łzach wyrytych w drzewie
gdzieś nieopodal już szeleści
mgliste wspomnienie Ciebie...
autor
Serce niczyje
Dodano: 2014-12-29 20:05:58
Ten wiersz przeczytano 1354 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Dziękuję Wandaw za wizytę w moim parku . Pozdrawiam !
Z ogromna przyjemnością pospacerowałam sobie w Twoim
zimowym parku Przysiadłam na ławeczce i posłuchałam
pieknych opowiesci
Pogodnie noworocznie pozdrawiam i zyczę Dosiego Roku i
pieknej spełnionej miłosci :)
Dziękuje za odwiedziny w Nowym Roku..! :)
Miło było zajrzeć do Twojego zimowego parku.
Wszystkiego dobrego w nowym roku!
Zmysłowy wiersz. Cóż byłoby warte nasze życie bez
miłości.Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
Ładna melancholia:)
Dziękuję że odwiedziliście zimowy park..:)
Smutno, ale pięknie...
Bardzo podoba mi się całość tak pięknie i z
melancholią o miłości...szczęśliwego Nowego Roku.
piękna, romantyczna melancholia:) Do Siego Roku!
Świetne... pierwsza i trzecia zwrotka. Napisałabym,
żeby drugą usunąć, ale już to u kogoś zrobiłam i...
ZONK:)))
Serdeczności:)
serdecznie dziękuję za odwiedziny i cenne uwagi...:)
bardzo lubię spacery w parku zimowa pora jest tak
bajecznie
pozdrawiam
Bardzo ładny, tęskny wiersz.
Dobry przekaz emocji pozdrawiam