Zimowy wiersz w moim ogrodzie

Mój ogród ugina się
Pod zwałami białego puchu
Pod potęgą wiatru z północy
A drzewa bez liści stoją nieruchomo
W przystrojonym w biel białą.

Słońce od czasu do czasu
Uśmiech mi ślę
Ta pora roku zna tylko niskie temperatury
A potęga jego nie zna granic
Poprzez biel błękitną.

Kim jest on
Który mroźne ma spojrzenie
Który okna maluje w zimową noc
W altance przy piecyku
Taki pejzaż zimowy w moim ogrodzie.

autor

ENDISA

Napisany: 2010-10-05 Dodano: 2014-02-02 11:16:34

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie