Złamane skrzydła
Spragniona oddechu,
Spragniona snu,
Wciąż krążę jak cień,
Zmierzam do granic, które znoszą mój ból
Zmęczona życiem,
Znużona snem,
Wciąż błądzę i szukam Cię..
W niebezpiecznym pośpiechu zatracam
się..
Me skrzydła złamane,
Me życie przegrane,
W rozpaczy i smutku zatapiam się..
Tak mija..mój dzień za dniem..
Losie zakończ mój żywot,
Pokaż drogę do szczęścia albo zabierz mnie
stąd...
autor
Mała Brunetka
Dodano: 2019-04-05 17:14:37
Ten wiersz przeczytano 1157 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Mrocznie i nietuzinkowo :)
Smutno. Skrzydła nadziei pilnie peelce potrzebne. Póki
tra życie wszystko się może zmienić.
Serdecznie pozdrawiam.
Me skrzydła złamane,
Me życie przegrane,
W rozpaczy i smutku zatapiam się..
Tak mija..mój dzień za dniem..
Smutny ten wiersz. Może prędzej iść w stronę
szczęścia? Pozdrawiam.