Zło
Biegnie przed siebie
Coraz dalej i dalej
By wyrwać się od nich
Nie patrzy za siebie
Boi się – nie uciekniesz!
Unika ich twarzy
Pędzi na oślep
Coraz szybciej i szybciej
Przed nim pagórek
Odwraca się
Nie gońcie go!
Przyspiesza – przyspieszyć nie
może!
Biegnie - nie może podnieść nogi!
Chce szybciej – nie potrafi!
Boi się, że go dogonią
Myśli nie pozwalają mu się uspokoić
Wie, co się stanie gdy go dopadną
Wie, co mu powiedzą
Boi się tych słów
Przykrych – zabolą
Dociera do budynku
Szuka schronienia
Chce się ukryć – zapomnieć!
Biega po wszystkich piętrach
Nigdzie nie ma kryjówki
Rozpacz – smutek – ból
Mała kryjówka
Ciemność, mrok, cisza
Słychać przyspieszony oddech
Ucisz się – bo cię znajdą!
Skulony, zaszczuty, mały
Zwierz, ukryty przy ścianie zimnej
Gorąco, pulsujący mózg
Spocone ręce, głowa schowana
Kapią łzy, uciekają, nikną gdzieś w
ubraniu
Biega w opętaniu
Szuka miejsca gdzie by mógł
Zaszyć się na chwilkę, zapomnieć
Odizolować od całego świata
Ukryć się w swojej małej samotni
Ze swoimi myślami – sam na sam
By go nikt nie odnalazł
Posiedzieć, pomyśleć, pożyć
Choć chwilę w samotności
Z dala od problemów
Z dala od chaosu
Zamknąć oczy
I zapaść się momentalnie
Pogrążyć się bez reszty w wyobrażeniach
O świecie lepszym
O lepszych ludziach…
Zrywa się nagle
W jego oczach przerażenie
Strach i zaskoczenie
Ten świat
Powróciło…
---------------------------------- © Copyright by edith_k@ (Wszelkie prawa zastrzeżone)
Komentarze (3)
Ucieczka...
Cóż tak naprawdę każdy z nas co dzień ucieka przed
czymś. Przed czasem, przed kimś innym z kim nie chcemy
sie spotkać...
Całe życie ktoś rzuca pod nasze nogi kłody.
Bardzo piękny wiersz. Pięknie wyrazony strach i ta
ucieczka...
Bardzo ładny wiersz, z emocjami. Przy tym wierszu ma
wyobraźnia działała. Super, ta ucieczka, strach.
hmm bieg z przeszkodami tak wygląda życie większości
ludzi