zło tego świata

bez senne dnie i noce
dotknięte samotnością
otulone bezwonnym zapachem życia
patrzę przed siebie i widzę ciemność
nie ogladam się za siebie
bo przeszłość mnie zabija
wciąga mnie w przepaść
gdzie demony przeszłości
nie pozwalają racjonalnie myśleć
modlitwą i wiarą zabijam w sobie zło
zło tego świata
tych obłudnych ludzi
którzy żyja wśród nas
opętani przez pożądanie i władzę
chorzy od zazdrości
nie nawidzę kłamstwa
brzydzę się nim
sama w sobie buduję dobro
choć nie jestem bez skazy
ale trzeba walczyć o siebie
o swój byt
by czystym w sercu i duszy być
walka ta całe życie trwać bedzie
i ta samotność
ona zawsze będzie mi towarzyszyć
bo ja nie ufam juz nikomu
ja poprostu nie potrafię

autor

płatek róży

Napisany: 2008-12-30 Dodano: 2008-12-30 00:07:19

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie