ZŁOŚĆ!
Kreator marzeń
wypalił się.
Ucichła w sercu
dusza.
W mózgu wciąż
wyje szalony głos:
"Gwałt, mord i
katusze".
W zamglonej głowie
złowroga myśl.
Wiertłem widiowym
wierci:
"Mordować, palić
rzucać na stos".
By w imię złości
się zemścić.
autor
Slavo
Dodano: 2012-06-01 00:11:58
Ten wiersz przeczytano 4251 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Urażone ego? Walka o złudzenia? Ucieczka przed...przed
czym?
ale to minie ... na szczęście:)
złość rodzi złosć, agresja agresję, ale wyrzucenie
tego na papier, napisanie wiersza, to najlepsza
terapia..przynajmniej ja tak mam..
pozdrawiam
doskonale ciebie rozumiem - płoniesz złością - ale czy
warto aż tak sie angażować.?
Złość są to emocje które należy gdzieś wyładować
inaczej nas zjedzą. Dobrze oddany temat. Czuć siłę tej
złości w każdym wersie. Pozdrawiam:)
Wykrzycz złość i nic więcej nie rób!
straszne jest czuć coś takiego, oby jak najmniej było
w nas złości