Złota jesień

„Złota jesień”

Liście się czerwienią
Na krzewach i drzewach.
Tak w słońcu się mienią,
Spadając jak z nieba.

Jesień na ziemi
Układa kobierce,
Aż w oczach się mieni,
Tak piękne są wielce.

Już astry zakwitają
Przypominając o tym,
Że wkrótce nastaną
Jesienne słoty.

Jednak na razie,
Dopiero wrzesień,
Cieszmy się z tego, że to
„złota polska jesień”.

Tarnobrzeg, 23 września 2003 roku

autor

Margarit

Napisany: 2003-09-23 Dodano: 2004-05-17 23:59:57

Ten wiersz przeczytano 8128 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie