Zlota klatka

Nie zamykajcie nas w klatkach Nie zasypujcie wszystkim do czego sami chcemy dazyc Nie napawajcie nas strachem przed nami samymi Dajcie nam poznac to czego wy nie poznaliscie abysmy byli madrzejsi w zyciu

Zsylasz mi deszcz
A kazde jego kropla to cierpienie
Cierpienie, ktorego nawet aniol nie uniesie

Zsylasz mi lzy
A kazda lza to kropla w morzu strach
Kropla tego czego najbardziej sie boje

Zsylasz mi wiatr
A kadzy jego podmuch zabiera mi nadzieje na lepszy czas
Jak falszywy dzwiek harfy unosi psie w przestworzach

Zsylasz mi gwiazdy
A kazdy ich promien to zwiastun
Tylko czego
Juz brakuje mi slow aby wypowiedziec jak bardzo jest mi zle

Zamknoles mnie w zlotej klatce mego istnienia

nie zamykajcie nas w klatkach nie zasypujcie wszystkim do czego sami chcemy dazyc nie napawajcie nas strachem przed nami samymi dajcie nam poznac to czego wy nie poznaliscie abysmy byli madrzejsi w zyciu

autor

Tiferet

Dodano: 2007-04-22 11:39:52

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie