Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

złota klatka...

- z cyklu; Obserwacje...

...oczy wpatrzone w nicość
dawno już wypłakane
myśli bezmyślnie zastygłe
jakby się zachmurzyło
ciało ich schorowane
jest a jakoby nie było

miłość to dla nich tabu
im nawet tęsknić jest strach
śniadanie obiad kolacja
choć mami złota klatka
to psu rzucone kości
może ktoś jutro odwiedzi
achhh
domu spokojnej starości...

autor

yamCito

Dodano: 2012-04-02 15:34:51
Ten wiersz przeczytano 733 razy
Oddanych głosów: 17
Rodzaj Obrazkowy Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (15)

Kornatka Kornatka

Coś w tym wierszu jest wspólnego ze mną.
Śniadanie, obiad, kolacja,
jak psu micha.
I ciało schorowane jest a jakoby nie było.
Kiedy wychodzę, to się cieszę, ale gdy się już ubiorę,
chciałabym jednocześnie zostać, bo zmęczyłam się,
wykończyłam się po prostu.
I chciałabym żyć i nie mogę.
I wszystko jakby mnie dotyczy, a jednak nie dotyczy
wcale.
Łóżko, tam czuję się najlepiej.
Dziękuję Ci yamCito, za możliwość przeczytania tego
wiersza i dziękuję, że mogłam z Tobą 'pogadać'
Daję punkt, przecież wiesz, że jestem w TWA:))
A to taki żart, nabijam się trochę, z tych wszystkich,
co myślą, że wiersze pisze się dla punktów.
Tylko jak to się robi:))?
Pa:))

Krysy Krysy

Może ktoś odwiedzi... Smutno - pięknie

sosna sosna

Smutną starość opisałeś

sosna sosna

Smutną starość opisałeś

siaba siaba

Jestem wstrząsnięta!Czy ci ludzie naprawdę nie mają
nikogo bliskiego?

Czatinka Czatinka

Trafiają tam samotni, niedołężni. Smutny to widok.

yamCito yamCito

minawio - wyraziłem tu swoje
spostrzeżenia...przyglądałem się oczom ludzi
spacerujących po korytarzach i wpatrzonych w nicość
...masz rację że mają tam niejednokrotnie lepiej niż w
domach swoich, (tak jak moja szwagierka chora na
SM)ale.....właśnie ALE !!! .piesek złapany na
śmietniku i wpuszczony do złotej klatki, będzie ją
gryzł i pragnął wrócic na śmietnik...

_wena_ _wena_

Smutne, ale takie są realia!
Serdecznie pozdrawiam.

kazap kazap

smutny twój wiersz ale jakże prawdziwy - odwiedzałem i
ja znajomą osobę w takim domu - aż się serce kroi

Skromny. Skromny.

Jaki smutny wiersz, obraz ruszył powieki. Tęskonta,
faktycznie może zabić.
Pozdrawiam serdecznie.

DoroteK DoroteK

tak, domy "spokojnej starości" niewiele mają
wspólnego z tym co nam się wyobraża, porszający
wiersz...

NiebieskaDama NiebieskaDama

Witaj...dobrze oddany realizm,pozdrawiam serdecznie

magda* magda*

Dawali serce,tulili a kiedy sami potzrbuja ciepła nie
ma dłoni,które tulą.Ja tego nigdy nie
zrozumiem-nigdy.Ludzka obojętność czasem mnie
przeraża.

IvyMatis IvyMatis

Im więcej zabiera nam życie, tym mniej od niego
oczekujemy... Sama prawda. +

Sotek Sotek

Dobrze oddałeś rzeczywistość. Co komu po złotej klatce
kiedy miłość jest tylko obcym słowem. Nie wszyscy to
rozumieją niestety. Pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »