Złote Bursztyny Pamięci

Seledynowa tafla areału wodnego,
Srebrem koloru nadzwyczajnego,
Lśniła kiedyś czystością łzy,
I mogły w niej kiedyś perły być,
A teraz ...
Teraz na brzegu smog czarnej piany
I swąd skądś nierozpoznany
I szare smutne fale,
Już nie seledynowe, ani nie białe.
A z piękna tego przeszłego
Nie zostało nic lepszego
Jak stare muszle, piasek srebrzysty
I one ...
Bursztyny złotem zatopione,
Kryjące w swych wnętrzach
Pamięć całą,
Tą piękną i tą zapomnianą.

autor

Biała Lilia

Napisany: 2007-09-18 Dodano: 2007-09-18 15:33:16

Ten wiersz przeczytano 798 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie