złote pierścionki (IV)
cykl w pięciu odsłonach cz.IV
MARIA
miała już tylko jeden.
ostatni.
wielki, rodowy, z brylantem
i misternymi koronkami wokół.
był wspomnieniem świata,
który odpłynął
na falach historii.
pamięta ten dzień…
dzieci płakały z głodu.
oddała z żalem,
wraz z cząstką siebie.
ostatnie przęsło mostu
łączącego z sielskim
obrazem przeszłości…
c.d.n.
autor
fatamorgana7
Dodano: 2019-12-02 13:13:13
Ten wiersz przeczytano 1858 razy
Oddanych głosów: 87
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Bardzo wzruszający...cos mi przypomina, o czym
chciałoby się zapomnieć. Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo dobry wiersz, wzruszający, największa miłość
mamy, pozdrawiam ciepło.
Wzruszający wiersz i smutny.
W walce o przetrwanie i zdrowie człowiek oddałby
wszystko.
Pozdrawiam serdecznie Małgosiu :)
Przeszłość odfrunęła ze złotym pierścionkiem,
najważniejsze było dziś, jutro i dzieci,
sprzedała ostatnią rodzinną pamiątkę,
co tylko mogła dla nich chciała poświęcić.
Jakże smutny okres życia. Serdecznie pozdrawiam
Małgosiu życząc miłego wieczoru :)
Żywot mamy nie lekki bez pięćsetki.
Świetna i wzruszająca narracja:)
(13:13:13 -9,-2,-2=13!nomen omen)
Matka dla dzieci zrobi wszystko. Wiersz poruszył.
Pozdrawiam :)
bardzo życiowy wiersz- dzieci są ważniejsze od
najcenniejszej pamiątki.
Coraz smutniej. Czekam na V. Błyśnie optymizmem ?
Witaj Małgosiu.
Wzruszający przekaz,
Oby ta sprzedaż, była, na chleb.
Bywają różne sytuacje życiowe.
Pozdrawiam serdecznie.
wymownie a matka odda wszystko by dzieci nie cierpiały
:) pozdrawiam
Życie... Myślę, że mniej boli, jeśli rozstajemy się z
cenną pamiątką w wyniku własnej decyzji, niż gdy po
czasie dowiadujesz się, że ktoś z rodziny sprzedał na
wódkę...
Podoba się.
Pozdrawiam
Wymowny tekst. W wojennym czasie chleb był cenniejszy
od niejednej rodowej pamiątki. Miłego dnia
fatamorgano:)
Bardzo wzruszający i jakże życiowy wiersz.
Miłego dnia życzę.
Bogactwo nie daje szczęścia. Miłego dnia życzę:)