ZŁOTE ŚWIECE

Pośród kwiatów, które kochałaś,
Całe mnóstwo ich zawsze miałaś.
Wśród, których zasnęłaś na wieki,
Tak nagle, tak szybko.
Chciałabym podziwiać je z Tobą,
Pośród zieleni-
Jeszcze tu na ziemi.
Już się tak nie da,
Nie mogę uwierzyć.
Na tle przyrody, którą żyłaś,
Rozpalę płomienie złotych świec,
Będzie jaśniej…
Ku pamięci,
Ku miłości,
Ku naszej bliskości.
W mym sercu ten płomień jasnym blaskiem rozświetlę,
Aby łatwiej było żyć.

autor

A.K

Dodano: 2010-10-30 11:27:17

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie