ZŁOTOUSTE
Mewa raczy mnie okrzykiem
niepewności wykrzyknikiem
spod stóp zmyka miałki piasek
ostrzegając tak przed czasem
wiatr przynosi wiadomości
puka do mej świadomości
morze nie przestaje szumieć
lecz ich wszystkich nie zrozumiem
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2017-03-14 12:29:41
Ten wiersz przeczytano 406 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Boso po miałkim piasku...
Bardzo na TAK!
:)
Serdecznie jak zawsze!
Tak trudno zrozumieć wszystkich.Piękna
refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
ciekawa "nadmorska" refleksja...
+ Pozdrawiam
wiadomości bez odpowiedzi z krzykiem
mew w tle. stworzyłaś ładny nastrój
pozdrawiam, miłego wieczoru :)
Trudno wyłapać sens wśród wielu głosów.
Trudno zrozumieć wszystkich.
Pozdrawiam, ZOLE :)
Piękne, przyrodnicze i pomysłowe.
Nie tylko Ty+:) pozdrawiam
wszyscy zyjemy w niepewnosci, zakleci w czasie i
czasem glusi...
podoba mi sie w tym nadmorskim krajobrazie:)
Czas kradnie nam nas samych...Pozdrawiam
Fajny też tytuł:-)
Zgadzam się z Basią
Pozdrawiam Jolu:-)
"tylko kamień i ryba
znają mowę tą chyba "
Pozdrawiam serdecznie Jolu:))