Złoty pył
Piszesz jedynie
"Dobranoc"
Na odczepnego - żeby nie było...
Zostawiasz mnie samą z przytłaczającą
Niewiedzą, niepewnością
W tą długą, bezsenną, przepełnioną
lękiem
Noc -
Tak zimną bez Ciebie...
Sama nie wiem
Co ze sobą począć...
Tępo wpatrzona w sufit
Nie czuję cieknących po policzkach
Bezbronnych łez strachu...
Zatapiam się w intymnej modlitwie
Byś nie zniknął jak ciepły,
Pełen nadziei na upragnione szczęście,
Jedynie wyśniony
Złoty pył...
Komentarze (8)
Podpisuję się pod komentarzem tzw.
Pozdrawiam.
nostalgiczne
Przejmujący smutkiem wiersz
Smutna tęsknota, ale przecież rozstanie chyba nie na
wieczność?
Można je sobie czymś wypełnić,
zamiast rozpamiętywania, a jeśli nie potrafi docenić
uczucia, to może nie warto sobie nim zaprzątać głowy?
Miłej niedzieli poziomeczko życzę:)
widać, że to jeszcze nie ten, miłej niedzieli
Kochana:-)
Samotność jest bardzo bolesna, tym bardziej na którą
jesteśmy skazani przez najbliższych i otoczenie...
Bardzo smutny ale pięknie napisany wiersz, z refleksją
jak ten "Złoty pył..." Pozdrawiam Ciebie Poziomeczko
bardzo serdecznie, życząc pięknego i słonecznego
jesiennego dnia...
Wróć do Salonu Poezji z Twoją piękną twórczością *
zycze zeby nie zniknal pozdrawiam
Mam nadzieję, że nie zniknie, lecz będzie przy Tobie z
krwi i kości.