Złudzeniem stało się całe me...
Wydawało mi się ,
że zapomnienie - jak dzień,
kiedyś przyjdzie,
że odejdzie,
jak szary nocny cień
i zza chmur złote słońce wyjdzie.
Wydawało mi się,
że twarz Twoja
już nie rozpoznana,
a dusza już nie kochana.
Złudzeniem jednak stało się
całe moje życie
i wszystko rozpłynęło się
w mglistym nieba błękicie.
Czy to sen,czy jawa?
Czy to ból, czy zabawa?
Czy to ja, czy to ty?
Czy to deszcz, czy to łzy?
Sama nie wiem co straciłam,
co mam, a co miałam.
Sama nie wiem, czy śniłam,
czy naprawdę cię kochałam.
Tylko czasem,
krzyk duszy budzi zwątpienie,
że ten żal istnieje,
że to nie tylko wspomnienie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.