Zmartwychwstały

refleksyjnie...

Klęczysz człowieku frasobliwy
Martwisz się przyszłym, przeszłym...
A ja tu stoję Zmartwychwstały,
- dniem Twoim jestem teraźniejszym!

Wołaniem, krzykiem jak przez otchłań.
Trudno mieszkać, czy wędrować
krokiem zgodnym, myślą jedną,
co dopiero świat przemieniać i budować

swoje małe – wielkie życie.
Niech nie będzie doskonałe, ale piękne.
Niech nie będzie bogate, ale święte.
Niech będzie wrażliwe - na człowieka...

Klęczysz człowieku frasobliwy
i martwisz się, czy zdołasz
poradzić sobie z tym co zostało
dziś jeszcze do zrobienia.

21.04.2003r. Poniedziałek Wielkanocny Zapraszam na www.violetta66.pl.tl Viola

autor

violam

Napisany: 2003-04-21 Dodano: 2008-06-09 10:16:28

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie