Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zmęczona ziemie mrozem


Ranek lśni srebrem dosłownie w przestrzeni
w powietrzu
srebrne płaty śniegu srebrem położone
blask latarń, mrozowi w ukłonie

Ciszą zalęgła ulicą w mieście
Puste bez stuków butów trotuary
Pozamykane szczelnie okiennice
Magiczny ranek, mrozu czary

Niebo mgliste szczelne parasolem nieba
Z dala dzwon kościoła nawołuje do ołtarza
Pustki wszędzie, ta mroźność rzadko się zdarza
Milknie dzwon, ciepła i światła potrzeba

Wychodzą kochankowie w kożuchy ubrani
Gdzie on zgubiony, gdzie ukochana pani
Nawoływanie imion, niosą się taflą lodu
poranek, gorące serca, wokół pełno chłodu

Autor:slonzok knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Dodano: 2013-01-22 06:41:40
Ten wiersz przeczytano 766 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Zmęczona ta ziemia mrozem! nie długo już słoneczko ją
ogrzeje!
Pozdrawiam:)

otucha otucha

A mi zrobiło się na sercu ciepło, mimo, że klimat
wiersza zimny. W całym mrozem zziębniętym wierszu i
tak znalazł się rozgrzewający wątek..."gorące serca"

Wiersz bardzo mi się podoba, piekne metafory.

kenaj262 kenaj262

Zmęczeni nie zawsze zasługują na miodową ulgę.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »